HEEL WORDEN.

Weer "heel worden" zoals ik was?


Volgens mij kan ik dat niet meer. Ja, ik hou het even helemaal bij mezelf en hoor wel wat jullie er van vinden.

Er is veel gebeurd in mijn leven en dat heeft littekens achtergelaten en krassen op mijn ziel en stukjes van mijn hart zijn 'gebroken en leeg'.
Op dit moment ben ik bezig dat allemaal te bekijken, te voelen en te accepteren in de zin van: hóe ga ik daarmee om en laat ik het zijn zoals het is.

Want zoals ik er van overtuigd ben: de krassen zijn niet weg te poetsen; de littekens zijn blijvend, de gaten (verlies van broers en ouders) blijven. Dáárom ben ik hard aan het werk om de grond er omheen te "bewerken".
Zorgen dat die grond om mijn gebeurtenissen niet te drassig is dat ik wegzink, niet te glad is dat ik wegglij in de put van angst en verdriet en pijn.

Ik ben onderweg in mijn acceptatieproces en soms.... soms smijt ik inwendig dat hele proces weg en wil ik terug naar niet meer voelen.

Wees gerust, die momenten zijn schaars én kort omdat het achter die muur waar ik vroeger zat, zo koud en eenzaam was dat ik toch liever alles voel.

Het lastigste nú is voor mij om de balans te vinden in "alles te overweldigend voelen" en "terugschieten achter de muur" en "er niet willen zijn".

Goddank! krijg ik Hulp en voel ik mij gedragen.

Meer lezen? dat kan https://www.missieenmijmeringe...